به گزارش قابوس نامه به نقل از تسنیم، سند توسعه آموزش 2030، هفته‌های اخیر در کشور رونمایی شد تا ایران نیز همراستا با کشورهای عضو سازمان ملل متحد، اهداف کار جهانی توسعه پایدار را اجرا کند و یونسکو مسئولیت بخش آموزشی این سند را عهده‌دار شده است. در این میان رونمایی چراغ خاموش از‌سند آموزش 2030 در کشور منجر به بروز نگرانی‌هایی از‌سوی کارشناسان شده، به گونه‌ای که مهدی زاهدی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در اظهارنظری از امکان انتشار اسناد و اطلاعات محرمانه کشور سخن گفته است.

رهبران کشورهای عضو سازمان ملل، در سپتامبر 2015 در اجلاس عالی‌رتبه سازمان ملل تعهد کردند؛ دستور کار جهانی توسعۀ پایدار 2030 را در سیاستگذاری‌های کلان خود در سطح ملی از اول ژانویه سال 2016 اجرایی کنند. براین اساس در بخش اهداف آموزشی موضوع آموزش و یادگیری مادام‌العمر با کیفیت، ‌برابر و فراگیر برای همه با محوریت یونسکو تعیین شده که ایران نیز متعهد به اجرای آن است. در ادامه این روند نشست عالی رتبه مشورتی در زمینه آموزش 2030 در ایران، در تاریخ 20 آذر امسال توسط کمیسیون ملی یونسکو برگزار و از سند ملی آموزش 2030 رونمایی شد. تعداد 30 کارگروه ملی نیز در ایران تشکیل شد تا مطابق با شرح وظایف خود مسئولیت تهیه سند آموزش 2030 را برعهده بگیرند.

محمد فرهادی وزیر علوم در مراسم رونمایی از سند آموزش 2030 عنوان می‌کند: دستورکار2030 توسعه پایدار سازمان ملل متحد در اجلاس عالی‌رتبه سران ملل متحد در سپتامبر 2015 در نیویورک تصویب شد و رهبران کشورها متعهد شدند از اول ژانویه 2016، برنامه‌ریزی لازم را برای تحقق اهداف این دستورکار و ادغام آن‌ها در سیاست‌ها و برنامه‌های ملی انجام دهند. این دستورکار که نقشه‌راه دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی را در زمینه توسعه پایدار تا 15 سال آینده ترسیم می‌کند، براساس دو محور اصلی شکل گرفته است، حذف فقر و توسعۀ پایدار که در قالب 17 هدف اصلی و 169 هدف ویژه به مقابله با چالش‌های مشترک در سطوح محلی و جهانی، در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی می‌پردازد.

در این سند ذکر شده است با توجه به اینکه آموزش‌وپرورش به تنهایی نمی‌تواند از عهده انجام تکالیف برآید به همین دلیل از نهادهای ذیربط جهانی مثل یونسکو، یونیسف، برنامه توسعه ملی ملل متحد و صندوق جمعیت ملل متحد در سطح هر کشور انتظار می‌رود که در تحقق اهداف ویژه دستور کار توسعه پایدار 2030 همکاری کنند.

اما سند 2030 در حوزه آموزش و پرورش به چه مسائل و نکاتی توجه دارد؟

یکی از بندهای مورد تاکید این سند، برنامه‌های رشد و مراقبت اوان کودکی، آموزش پیش از دبستان، عدالت جنسیتی و وضع قوانین لازم برای اجباری کردن دوره یک ساله پیش دبستانی است.

محور دیگر به موضوع مهارت‌های شناختی و نیمه شناختی اشاره دارد.

یکی از محورهای دیگر مورد توجه در سند آموزش 2030، بهبود و ارتقای محتوای آموزش در قالب برنامه‌ها و کتاب‌های درسی است که براین اساس باید سیاست‌گذاری‌ها برای ترویج آموزش توسعه پایدار و مفاهیم مرتبط با آن انجام شود همچنین تقویت آموزش‌های مربوط به شهروندی به منظور ارتقای مشارکت‌های اجتماعی شهروندان مدنظر است و همین محور یکی از مواردی است که در قالب نگرانی از سوی کارشناسان آموزشی مطرح می‌شود. به گونه‌ای که برخی کارشناسان معتقدند این موضوع منجر به حذف برخی مطالب از کتاب‌های درسی می‌شود همانطور که اخیراً شاهد حذف مطلبی با موضوع شهید فهمیده از کتاب درسی دوره ابتدایی بودیم.

ارائه آمار از وضعیت نظام آموزش‌وپرورش ایران نیز در قالب سند 2030 انجام می‌شود که در این رابطه نگرانی‌هایی از سوی برخی اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس و کارشناسان حوزه آموزش‌وپرورش صورت گرفته است.

محمد مهدی زاهدی رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در این رابطه می‌گوید: سند آموزش 2030 بدون در جریان قرار گرفتن شورای انقلاب فرهنگی ومجلس شورای اسلامی رونمایی شد. این سند ممکن است بر حسب ظاهر نقاط قوتی داشته باشد اما یقیناً نقاطی دارد که با منافع ملی ما در تضاد است.اشکال و ایرادات متعددی به سند ملی آموزشی 2030 وارد است اما مهم تر از آن این است که چرا دولتمردان جاهایی را که سیاستگذار و قانون گذار حوزه‌های بالا دستی هستند و دولت باید از آنها تبعیت کند در جریان نگذاشته‌اند؟

برخی آمار ارائه شده از وضعیت نظام آموزش‌وپرورش ایران در قالب سند آموزش 2030 بدین شرح است:

در  رابطه با انتشار آمار نگرانی‌هایی که مطرح است از زبان ابراهیم سحرخیز معاون سابق وزارت آموزش وپرورش اینگونه بازگو می‌شود: اعتماد و اطمینان به سازمانهای بین‌المللی باید با احتیاط همراه باشد، نمی‌توان دسترسی آزاد سازمان‌های بین‌المللی به آمارهای کشور را فراهم کرد و باید مراقب زمینه‌های نفوذ در این بخش باشیم. آمار یک ماده خام است که می‌توانند به دلخواه خود از آن تحلیل انجام دهند و با عناوینی همچون حقوق شهروندی، حقوق بشر و نابرابری میان زن و مرد ایران را زیر فشار قرار دهند. سند 2030 تاکید دارد که آمار و اطلاعات ارائه شده باید به صورت مستند و پایشی از سطح مدارس و ادارات کل آموزش و پرورش باشد.

موضوع دیگری که از سوی کارشناسان آموزشی مطرح شد اما هنوز پاسخ روشنی به آن داده نشده این است که با وجود سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش که پس از یک دهه تلاش در سال 91 رونمایی شد چه نیازی به سند آموزش 2030 در ایران است و چرا تلاش آموزش‌وپرورش به اجرای سند تحول بنیادین معطوف نمی‌شود و این وزارتخانه متعهد به اجرای سند بین‌المللی 2030 شده است؟

به هر حال سند آموزش 2030 در ظاهر قضیه می‌تواند حاوی نکات مثبتی برای آموزش‌وپرورش ایران باشد اما با وجود اسناد بالادستی در حوزه آموزش و وجود سند بودمی تحول بنیادین باید تلاش کرد تا همسو با اجرای سند تحول بنیادین به سند 2030 پرداخته شود.

انتهای پیام/