به گزارش قابوس نامه به نقل از راه دانا، دوازدهم فروردین برگ زرین و پرافتخار در تاریخ انقلاب اسلامی ایران است و مردم با لبیک به فرمان امام و مقتدای خویش «نه بزرگ» به طاغوتیان و دنیای استکبار سر دادند و انقلاب اسلامی را که با خون پاک ترین یاران خمینی کبیر به پیروزی رسید را تثبیت کردند.

12 فروردین بیانگر استقرار حکومت الله بر این مرز و بوم است، روزی که غرور، عزت و سربلندی ملت ایران در سایه بصیرت، روحیه انقلابی، ولایتمداری و شهادت طلبی به دنیا نشان داده شد، در این روز، ساختار جدید سیاسی و اجتماعی، بر مبنای آرای اکثر مردم 98.2 درصد تثبیت شد و رسما نظام جمهوری اسلامی را، ملت مسلمان ایران تأیید کرد.

در ایام‌الله 12 فروردین، یک نظام دینی متولد شد که نور اسلام عزیز را، دگر باره، نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جهان متجلّی کرد؛ این انقلاب با شعار محوری استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی دست رد به سینه استکبارگران زد.

تشکیل نظام مقدس اسلامی به الگوی بی‌بدیل تبدیل شد و امروز امید مظلومان عالم است، ملت‌های آزادی‌خواه جهان اکنون بعد از قرن‌ها رنج و درد، جلوه‌ای از وعده خداوند مهربان را می‌ببینند که همان وعده پیروزی مستضعفان بر مستکبران در کتاب وحی است.

این نظام به پشتوانه مردم قوت گرفت و با حاکمیت دینی و ارزش‌های الهی به سمت تعالی شدن پیش می‌رود، ولی فقیه، بر اساس قانون الهی، ولایت امر و امامت اُمت را بر عهده می گیرد و علاوه بر تأمین زندگی مردم، مسؤول هدایت آنان نیز است، بدین ترتیب، برای تحقق چنین امر بزرگی، باید رسما نظام مشخصی بر ایران حاکم می‌شد تا زمینه دست یابی به آن هدف‌های بزرگ را فراهم آورد.

در حقیقت 12 فروردین روز برملا کردن توطئه های دشمنان بود و آنانی که حکومتِ جمهوری را بی اسلام می خواستند، به کناری افکند، و این مردم بودند که در روزهای دهم و یازدهم فروردین 1358 با حضوری مقتدرانه و بابصیرت، در پای صندوق های رأی، پیروزی انقلاب اسلامی را محقق کردند.

12 فروردین هیچگاه از ذهن ملت ایران پاک نخواهد شد، روزی که تحقق آرمان‌های بلند مردم به بار نشست؛ مردمی که در راه انقلاب، زندان ها، تبعیدها، شکنجه ها، سختی ها و محرومیت های زیادی کشیدند و شهادت بهترین فرزندان خود را دیدند، بعد از پیروزی انقلاب، در یک همه پرسی تاریخی، برای تحقق آرمان های والای شهیدان، به استقرار جمهوری اسلامی، رأی حداکثری دادند.

استاد شهید مطهری واژه «جمهوری اسلامی» را چنین تفسیر می کنند: «مسأله جمهوری مربوط است به شکل حکومت؛ یعنی این که مردم حق دارند سرنوشت خود را خودشان در دست بگیرند و کلمه «اسلامی» محتوای این حکومت را بیان می کند. به این ترتیب، جمهوری اسلامی؛ یعنی حکومتی که شکل آن انتخاب رئیس حکومت، از سوی عامه مردم است و محتوای آن هم اسلامی است و با اصول و مقررات اسلام اداره می شود».

نظام جمهوری اسلامی در مرحله عمل نشان داد که به رأی و نظر یکایک مردم ارج گذاشته می‌شود و حاکمانِ برخاسته از میان مردم مسلمان، در جهت تحقق آرمان های اسلامی کوشش می کنند؛ برنامه های حیات بخش اسلام را فرا روی خود قرار می دهند و اینگونه، شرع و مردم، هر دو در ساختن جمهوری اسلامی سهیم می شوند.

در واقع 12 فروردین، آزمونی بزرگ بود که صالحان از آن گذشتند؛ در صف های ممتد ایستادند و رأی دادند، به آسانی از آن عبور کردند و به بهشت جمهوری اسلامی قدم نهادند اما گروهی که اهل این راه و پوینده این صراط نبودند از آن بهشت دور ماندند و در وادیِ نه به حسرت نشستند.

در یوم الله استقرار نظام اسلامی ایران؛ افسون ساحران جادوگر، و تلاش خناسان وسوسه گر باطل شد روزی که کشتی تلاش این ملت در ساحل استقرار و استقلال، لنگر انداخت؛ روزی که آتش افروخته شده از سوی جهان خواران نمرود سیرت، به باغستان پرثمر و پُرسود جمهوری اسلامی بدل شد روزی که سکه دقیانوس از رواج افتاد و نام حق بر همه جا سایه گستراند.

پس از استقرار جمهوری اسلامی ایران در 12 فروردین سال 1358، جنبش بیداری اسلامی در جهان شدت یافت و بسیاری از جوانان، دانشگاهیان، روحانیان و تحصیل کرده مسلمان، برای حل مشکلات مسلمانان، به اسلام توسّل جستند.

این نهضت عظیم جهانی که با الهام از حرکت اسلامی امام خمینی ایجاد شد و رونق گرفت به تغذیه فکری پیاپی نیاز دارد، از مهم‌ترین منبع های آن، آثار و دیدگاه ها و نظریه های امام خمینی است که در دوراندیشی فکری و فرهنگی نهضت بیداری اسلامی معاصر، مؤثر خواهد افتاد.

انتهای پیام/