قابوس‌ نامه کتابی است پندی در آیین زندگی، تألیف امیر عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وُشمگیر بن زیار و تألیف آن به سال ۴۷۵ قمری است، در قابوس‌ نامه با بازتاب پندنامه‌ ها و اندرزهای ایران باستان، اهمیت سخن، اهمیت خرد و تأکید بر اعتدال رو به‌ رو می‌شویم.

نام قابوس‌ نامه از نام مؤلف که در تواریخ به نام قابوس دوم معروف است، گرفته شده‌ است. وی این کتاب را به نام فرزندش گیلان‌ شاه در ۴۴ فصل نوشته، به این قصد که اگر وی پس از او حکومت را حفظ کند یا به رتق و فتق کارهای دیگر بپردازد، بداند چگونه وظایف خود را انجام دهد و همچنین به منظور تربیت فرزند، رسوم لشکر کشی، مملکت‌ داری، آداب اجتماعی و دانش و فنون متداول را مورد بحث قرار داده‌است.

سبک نگارش کتاب نثر مُرسَل یا همان نثر ساده و بی‌ پیرایه معمولِ قرن‌ های چهارم و پنجم هجری قمری به سبک بلعمی و بیهقی است.

سخن بزرگان پندهائی از قابوسنامه

۱- ای فرزند خویشتن را به راستگویی معروف کن، تا جایی که اگر به ضرورت دروغ گفتی از تو بپذیرند.

۲- ای فرزند سخن چهار نوع است:

یکی نه دانستنی است و نه گفتنی (سودی به حالت ندارد ).

دوم: هم دانستنی است و هم گفتنی ( کلام خدا و اولیا و پارسایان ).

سوم: گفتنی است ولی نادانستنی است ( صلاح تو در آن است )

و چهارم: دانستنی است و ناگفتنی ( عیب دوست و محتشمی بر تو معلوم شود و باید خموش ماند) و بهترین این چهار نوع همان دومی است. غیر این سخن مگو.

۳- و اما ای پسر افراط را شوم دار.

۴- فرزندم آرام سخن بگو و به آهسته سخن گفتن عادت کن.

۵- ای پسر به دانستن رازی که سودی به تو نمی رساند و به تو ارتباط ندارد رغبت نکن.

۶- فرزندم جز با خود راز خویش مگو و اگر گفتی دیگر رازش مخوان.

۷- فرزندم سرد سخن مباش که سخن سرد تخمی است که از او دشمنی روید.

۸- فرزندم اگر چه دانایی, ولی خویش را نادان شمر تا دَر آموختن بر تو باز و گشاده بماند.

۹- فرزندم اگر چه سخن دان باشی ولی کمتر از آنچه می دانی سخن بگو تا به وقت گفتار وا نمانی.

۱۰- بسیار دان کم گو باش, نه کم دان بسیار گو.

۱۱- فرزندم خاموشی دوم سلامت است و بسیار گفتن دوم بی خردی.

۱۲- کسی که بسیار حرف میزند اگرچه خردمند باشد مردمان او را بی خرد شناسند، و نادان اگر خاموش بماند مردم سکوت او را نشانه ی خردش می دانند.

۱۳- هر چند پاک روَش و پارسا باشی، خود بین و خویشتن ستای مباش.

۱۴- فرزندم سعی کن تا مردم ستایشت کنند نه این که خویش ستایش گر خویش باشی.

۱۵- فرزندم با هر که سخن می گویی، اول ببین که خریدار سخن تو هست یا نه؟ اگر خریدار نبود خوش زبانی کن تا خریدار شود.

۱۶- فرزندم تا می توانی از شنیدن سود ببر که مردم از سخن شنیدن سخن گوی می شوند.

۱۷- فرزندم شنیدن پند حکما دیده ی خرد را روشن می کند….