به گزارش قابوس نامه،حسین به خاطر فقر مالی خانواده قادر به ادامه تحصیل نبود و پس از گذراندن سنین کودکی در ایام جوانی به اقتضای موقعیت مالی راهی شهر بجنورد شد و با حرفه مقدس کارگری هزینه معاش خود را تامین می کرد. .
وی روحیه ای مبارز علیه سرمایه داران بزرگ و فئودالهای مرتجع داشت که دو پایگاه مهم آن زمان ، امپریالیزم و رژیم منفور پهلوی بودند.
از خصوصیات بارز وی می توان به مذهبی بودن، اعتقاد راسخ به ادای فرایض دینی ، تدارک هیئت های عزاداری ، تشکیل کانون های امداد و تعاون و کمک به مستمندان اشاره کرد.
نزدیکانش می گویند حسین کسی بود که هیچوقت زیر بار زور نمی رفت و همیشه از حق دفاع می کرد و هر گاه کاری از دستش بر نمی آمد از شدت ناراحتی اشک در چشمانش جمع می شد.
حسین طایفه حیدری از سال 1330 وارد فعالیت های سیاسی می شود و با اوج گرفتن مبارزات ملت ایران در جریان ملی شدن صنعت نفت فعالیت خود را کسترش می دهد و در محیط های مختلفی که شرایطی سخت و خفقان بر آن حاکم بود سخنرانی می کرد.
وی پس از وقوع کودتای ننگین آمریکائی 28 مرداد تحت تعقیب قرار گرفت و به قم رفت تا ازاین پایگاه علمی و اسلامی به فعالیت خود ادامه دهد و فرایض مذهبی خود را نیز در کنار حرم مطهر حضرت معصومه علیهم السلام پی گیرد.
شهید طایفه حیدری در قم توسط عمال مزدور ساواک شناسایی شد و برای ادامه مبارزات خود علیه رژیم ، از قم عازم دهات و قصبات سبزوار شد.
وی در طول جریان انقلاب نیز همچنان به ایفای نقش خود به عنوان یک انقلابی ادامه داد و پس از مدتی به شمیران تهران نقل مکان کرد و در آنجا مقیم شد و در مبارزات خیابانی نیز حاضر می شود.
دیدار خانواده حلقۀ وصل حسین برای پیوستن به حق
سال 57 و در همان روزهای پایانی رژیم منحوس پهلوی حسین طایفه حیدری برای دیدار برادران و خواهرانش به گنبد آمد و دیدار خانواده حلقۀ وصل حسین برای پیوستن ابدی او به حق شد گویی سرنوشت هم از پیش ، شهادت را در این سفر برایش رقم زده بود.
سفر او به گنبد با روز20 بهمن و یورش بی رحمانه و ددمنشانه مزدوران و ایادی رژیم که به هیچکس و به هیچ چیز رحم نداشتند همزمان شده بود و حسین که همواره نقش خدمت و خدمتگزاری به امت اسلام ،حفظ رسالت اسلامی و انسانیت را
مد نظر داشت نتوانست در مقابل این حمله ها ساکت بنشیند و به مقابله نابرابر با مهاجمان پرداخت و با دفاعی دلیرانه بسیاری افراد را از گزند حمله متجاوزان نجات داد.
حسین طایفه حیدری سرانجام پس از به نمایش گذاشتن رشادتی ماندنی با ضربات قمه و تبر یاغیان مزدور به شهادت رسید ونام اولین شهید از شهدای روز 20 بهمن 57 گنبد را به نام خود رقم زد. / روحش شاد
گزارش از سیدعلی کریمیان
انتهای پیام/