به گزارش قابوس نامه؛ من که میدانم برای او مهم این است که چند مسافر گنبدی داشته باشد وگرنه تا فلکه مینودشت می رساند و می رود، ولی چاره چیست سوار می شویم، از وصف اوضاع مسافرکشی اتوبوس ها که ناوگان حمل ونقل بین شهری را به اتوبوس واحد درون شهری تبدیل کرده ند ، بگذریم ، رفته رفته به میدان ورودی شهرستان مینودشت می رسیم که کمک راننده برمی خیزد و می گوید:" چند نفر  مسافرگنبدکاووس هستند؟" اینجاست که همه چیز بخت است واقبال و اگر بخت با تو یار بود و گنبدی ها در ماشین تعدادشان زیاد بود، اتوبوس مستقیم به سمت گنبدکاووس حرکت می کند وگرنه، راننده تو را همان میدان پیاده می کند تا باقی مسیر را با شخصی بروی!

رانندۀه گنبدی ها را می شمارد و الحمدالله1+5 گنبدی هستیم و تصمیم می گیرد ما را برساند.اما  چشمتان روز بد نبیند که یک مسافر اصالتا گرگانی از عقب آی داد و فریاد که " آقای راننده، ما بلیط گرگان گرفته ایم، می روی گنبد؟

راننده میگوید:" تفاوت مسیر تنها 5 کیلومتر است!

" اما مسافر بیخیال نمی شود وبه غر زدن های خود ادامه می دهد:" ما بلیط گرگان را گرفته ایم و فلان و بهمان "

این حرف او برای من سنگین بود ، گویا گنبدکاووس برایش شهری ممنوعه بود، آنجا بود که مظلومیت را حس کردم. به او گفتم در بلیط ما هم نوشته گنبدکاووس، شما کمی تامل کن و تا گنبد بیا ،اتفاقی نمی افتد، نه منطقه آزاد تصویب می شود! و نه سوت قطاری را خواهی شنید، چیزی نمی شود، پاهایت را کمی در گنبدکاووس بگذاری، نه آسمان به زمین می آید و نه زمین به آسمان می رود. پاهایت را در گنبد بگذار، قول میدهم اتفاقی نیافتد.

انتهای پیام/