به گزارش قابوس نامه به نقل از راه دانا؛ اعدام منافقین در سال 67 هر از گاهی سوژه سیاه نمایی و دستمایه تبلیغی بنگاه های رسانه ای معاند جمهوری اسلامی می شود اما با  رویکردی گزینشی و یکطرفه. درباره ماجرا ناگفته های زیادی است که توجه به تمام ابعاد آن اصالت مطلب را حفظ و قضاوت آن را آسانتر می کند.

درباره اعدامیان سال 67 نکته ای که در رسانه های ضد انقلابی تحریف و یا حتی سانسور می شود، عضویت و سرسپردگی آنها با گروهک منافقین است که تا روزهای آخر هم حاضر به برائت و قطع حمایت و رابطه نشدند. دلدادگی این اعدامیان به سازمانی بود که از سال های 61 تا 67 قریب به 15 هزار نفر را در کشور ترد کرده بودند.

اعدامیان 67 تا تعیین و طراحان ترور شخصیت های جوان چون بهشتی، رجایی، مطهری، صیاد شیرازی و ... بودند. همراهی با گروه های تجزیه طلب غرب، جنوب و شمال کشور در سایه عدم انسجام گروه های اولیه انقلاب و همچنین خلاء اطلاعاتی و نظامی سال های 57 و 58 از سوی این گروهک ارتجاعی کشور را در آستانه تجزیه و جنگ داخلی قرار داده بود و از همه مهم تر جاسوسی علیه ایران به نفع رژیم بعث صدام و طراحی و اجرای مهم «فروغ جاویدان» پس از آتش بس 598 علیه جمهوری اسلامی ایران، نقاط غیر قابل سانسور و اغماض پرونده سیاه این گروهک می باشد. با مرور عملکرد این گروک، «حمله مسلحانه، ترور و نادیده گرفتن نظر و رای مردم» احساس ایدئولوژی و مشی این سازمان ضد اسلامی را تشکیل می داد.

با این وصف حضرت امام(ره) دستور بازبینی و بررسی مجدد پرونده متهمان منافق در سال 67 صادر کردند تا با دقت و احتیاط و اجماع و همچنین گذاشتن فرصت برائت و توبه پرونده آنها از سوی مقامات قضایی ودادستانی نهایی شود. مبانی فقهی و قضایی اما م درباره زندانیان، معاندان و محاربان مشخص است. رعایت موازین اسلامی در برخورد با زندانیان همواره جزو تاکیدات امام پس از انقلاب بوده است. از طرفی محاکمه و مجازات محاربانی که بر سر مواضع خود علیه اسلام و انقلاب و مردم باقی مانده و در صدد ایجاد رعب و وحشت و ناامنی هستند هم جز اصول تغییر ناپذیر فقهی ایشان بوده است.

برای درک شرایط سیاسی و امنیتی کشور در سال های پایانی دهه 60 و محاکمه و اعدام منافقان زندانی مرور اخبار و تحولات ظهور داعش در کشورهای همسایه و ایجاد بی ثباتی در این کشور ها بی فایده نمی باشد.

شرایط امروز عراق و سوریه با توجه به اقدامات داعش نزدیکترین واقعیت در تبیین پدیده منافقین می باشد. خلاء های قدرت در عراق، عدم انسجام ملی میان مردم این کشور و ضعف برخورد با عناصر بی ثباتی، شرایط اسفناکی را برای این کشور رقم زده است.

در این شرایط سخت امنیتی در منطقه غرب آسیا، معرفی جمهوری اسلامی ایران به عنوان جزیره ثبات، فرض کنید در تحلیل معادلات امنیتی منطقه می باشد. شرایط ناپایدار متغیرهای ثبات و امنیت در منطقه نتوانسته پایداری و امنیت ملی در جمهوری اسلامی را خدشه دار کند.

در پی این بررسی تطبیقی و تحلیل رفتار متقارن داعش و منافقین( مسلحانه و تروریستی) بخشی از متغیرهای ایجاد امنیت در جمهوری اسلامی در شرایط ناامنی منطقه روشن تر می شود.

امنیت امروز ایران مرهون اقتدار نظام اطلاعاتی و قضایی در برخورد با تروریست های دهه 60 است. اگر هوشیاری و برخوردهای قاطعانه 67 و امثال آن نبود، قطعا امروز ایران موقعیت باثبات تری از عراق و سوریه نداشت و ایران نیز به مانند دیگر کشورهای منطقه کانون بی ثباتی و ترور بود.

سرآمدی امروز ایران در حل مساله دولت-ملت سازی مرهون حل موانع این فرآیند مهم علمی و امنیتی بوده است، چیزی که امروز جامعه عراق و دیگر کشورهای بی ثبات در منطقه در خلاء آن به کانون جنگ تبدیل شده اند.

انتهای پیام/