به گزارش قابوس نامه،درسپيده دم دوازده دي ماه هزارو سيصدو چهل و پنج در يك روز سرد زمستاني درشهرستان گنبدکاووس خداوند به خانواده مومن ومذهبي بيگدلي فرزند پسري عنايت کرد كه نامش را امير نهادند.


 پدر امير آقاي علي  بيگدلي  فردي زحمتكش و مومن بودكه به شغل بنايي مي پرداخت ومادرش صديقه برآبادي بانويی مومنه و خانه دار بود.
دوران تحصیل
امير در كودكي بسيار با هوش و با ذكاوت بود و براي رفتن به مدرسه لحظه شماري مي كرد و سال تحصيلي 52- 51 براي فرا گيري تحصيلات ابتدايي وارد مدرسه كاووس  شد و توانست اين دوران را با موفقيت به پايان برساند.
کودکی های امیر با شرکت در تظاهرات ها و مراسمات مذهبی گذشت ، روزهایی که او در کنار پدرو مادر در این مراسمات شرکت می کرد و مقدمه ای برای ورود او به مبارزات مردمی علیه طاغوت می شود.
امیر تحصیلات راهنمایی خود را نیز با موفقیت پشت سر گذاشت و در دبیرستان دکتر شریعتی گنبدکاووس مشغول به تحصیل شد. و با پایان یافتن این دوره در آزمون ورودی تربیت معلم پذیرفته شد.
شروع جنگ تحمیلی
با شروع جنگ تحمیلی، غیرت و همیت امیر نیز چون سایر جوانان این کشور اجازه نداد تا نسبت به هجوم دشمن غدار بی اعتنا باشد و تصمیم گرفت به عنوان یک بسیجی وارد صحنۀ مبارزه با دشمن متجاوز شود.
نگاه امیر به جبهه نگاه به سکویی بود که قرار است از بلندای آن فریاد خشم خود بر علیه متجاوزان برآورد . 

شهادت             
امیر روانه ي جبهه هاي نبرد حق عليه باطل شد و پس از مدتي به شهرخود بازگشت و با علاقۀ وافری که به فرا گيري علوم ديني داشت،به قم، عزيمت كرد و در حوزه علميه ي آن شهر،مشغول به تحصيل شد . ولي نه حوزه ونه دانشگاه ، هيچكدام نتوانست روح ناآرام او را آرام كنند. لذا بار دیگر به ميدان نبرد رجعت كرد.

 او در عمليات كربلاي پنج، كه سنگين ترين عمليات هشت سال دفاع مقدس بود ، براثر اصابت تركش خمپاره به كوله پشتي اش كه پر از تي ان تي بود يكپارچه مشتعل شد و در كنار تعداد بيشماري از بسيجيان مخلص و عاشق شهادت ، به ديدار دوست شتافت.

 امیرچون شمع سوخت و از او تنها پلاكي باقي ماند.روحش شاد و يادش گرامي باد.
گردآورنده : سید علی کریمیان

انتهای پیام/