انتشار قراردادها در ایران نیز مانند کشورهای دیگر در راستای شفافسازی صورت گرفته و برخلاف عدهای از جامعه فوتبال که از این تصمیم برآشفته شدهاند، اکثریت جامعه از انتشار این ارقام استقبال کردهاند.
به گزارش قابوس نامه روزنامه «جوان» در یادداشتی به قلم «سعید احمدیان» به موضوع قراردادهای نجومی فوتبالیستها پرداخت و نوشت:
واکنشهای عصبیگونه و دور از منطق این روزهای اهالی فوتبال به ماجرای انتشار قراردادهای میلیاردی مربیان و بازیکنان فوتبال از بیتالمال نشان میدهد که آنها از اینکه موقعیت اجتماعیشان در جامعه با توجه به دریافتهای کلانشان از جیب ملت به خطر افتاده است، نگرانند.
به همین خاطر هم برخی از این افراد با هوچیگری و آسمان ریسمان بافتن و ربط مسائلی که به انتشار قراردادهای نجومی و میلیاردی فوتبال نامربوط است سعی در مظلومنمایی دارند و میخواهند اینطور عنوان کنند که در این مورد حریم خصوصیشان مورد تعدی قرار گرفته است.
این در حالی است که انتشار ریزقرارداد بازیکنان در فوتبال جهان امری عادی است که در همه لیگهای معتبر دنیا صورت میگیرد و مانند ایران نه هیچ بازیکنی اعتراض میکند و نه مربیای که خودش در لیگهای معتبر خارجی بازی کرده است، سعی در وارونه جلوه دادن واقعیت دارد.
این رسم مرسوم فوتبال دنیاست و جای تعجب است که در کشورمان، اهالی فوتبال از عملی شدن مسئلهای که در جهان پذیرفته شده، سر باز میزنند و شروع به جوسازی علیه آن کردهاند. البته شاید رسیدن به چرایی این هوچیگری زیاد سخت نباشد.
علی دایی، مجید جلالی، سیدجلال حسینی و فوتبالیهایی دیگری که در لیست معترضان به انتشار لیست قراردادها هستند، در سالهای اخیر با قراردادهای کلان و میلیاردی جزو پردرآمدترین فوتبالیهای ایران بودهاند، قراردادهایی که از جیب ملت به این افراد پرداخت میشد و پنهان بودن این ارقام سبب شده بود تا حاشیهای امنی برای این افراد برای بهره بردن بیشتر از بودجههای دولتی فراهم شود. به همین خاطر طبیعی است که انتشار رقم قراردادها، اگر چه خیلی از این مبالغ غیرواقعی و کمتر از رقم واقعی است که قرار است به این بازیکنان پرداخت شود اما علنی شدن رسمی دریافتیهای میلیاردی این افراد باعث شده تا آنها نگران عواقبی باشند که این مسئله میتواند برایشان در سطح جامعه داشته باشد و علاوه بر اینکه قراردادهای میلیاردی را به خطر بیندازد، بلکه سبب شود تا مردم نیز علیه دستاندازی این افراد به بیتالمال متعرض شوند و واکنش نشان دهند.
البته در این زمینه این مدیران باشگاهها هستند که متهمان ردیف اول هستند و باید درباره گشادهدستیشان از جیب ملت برای فوتبالیستها و مربیانی که هیچگونه خروجی خاصی در ورزش ندارند، پاسخ دهند.
این در شرایطی است که انتشار قراردادها در ایران نیز مانند کشورهای دیگر در راستای شفافسازی صورت گرفته و برخلاف عدهای از جامعه فوتبال که از این تصمیم برآشفته شدهاند، اکثریت جامعه از انتشار این ارقام استقبال کردهاند.
به نظر میرسد واکنشهای مربیانی مانند دایی و بازیکنانی مانند حسینی را نباید جدی گرفت و متولیان ورزش از وزارت ورزش گرفته تا سازمان لیگ که در راستای شفافسازی مبالغ قراردادها را منتشر کردهاند، خواست که قدمهای بعدی را در این زمینه بردارند و به این مسئله تنها اکتفا نکنند.
انتشار قراردادها هرچند میتواند واقعیت را برای مردم درباره واریز شدن پولهای میلیاردی و چندصد میلیونی از بودجه عمومی کشور به حساب فوتبالیها روشن کند اما در این زمینه باید هدف اصلی قطع دست بازیکنان و مربیان فوتبال از بیتالمال باشد. افکار عمومی انتظار دارند که برای آینده تدابیری اتخاذ شود که از پرداخت چنین مبالغ هنگفتی از حساب بیتالمال به فوتبالیستها جلوگیری شود.
با این حال به نظر میرسد فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش قصد ندارند قدمی بیشتر از این بردارند و صحبتهای دیروز مدیرکل حراست وزارت ورزش نشان میدهد که این وزارتخانه برنامهای برای کنترل رقم قراردادهای فوتبال و جلوگیری از پرداختهای میلیاردی به فوتبالیها ندارد.
نکته تلخ و البته قابل تأمل ماجرا اینجاست که وزارت ورزشیها هرچند این اقدام را برای شفافسازی عنوان کردهاند اما به بالا بودن قرارداد فوتبالیها اعتقادی ندارند، به خصوص اینکه چند روز پیش سجادی، معاون وزیر ورزش پرداختهای میلیاردی به بازیکنان فوتبال را بالا عنوان نکردهبود.
با این شرایط به نظر میرسد که نباید به برخورد قاطع با سوءاستفاده فوتبالیها از بیتالمال امیدوار بود و صحبتهای ناامیدکننده مسئولان وزارت ورزش که میتوانند نقش اصلی را در این پرونده داشته باشند، نشان میدهد که افکار عمومی باید فعلاً به همین انتشار رقم قراردادها اکتفا کنند، مگر اینکه با تغییر نگاه مدیران وزارت ورزش و دولت، آنها در راستای جامعه عمل پوشاندن به خواسته افکارعمومی حرکت کنند و زخم سوءاستفاده میلیاردی اهالی فوتبال از بیتالمال را التیام بخشند.
نتهای پیام/
ا
نظرات