به گزارش قابوس نامه،نی در این منطقه یکی از محصولاتی است که در کنار تالاب ها و زمین های مستعد رشد می کند و سرمایه گذاری روی آن می تواند اقتصاد این منطقه را پویا کند.

در  معماری ساختمان از نی می توان به عنوان مصالحی بومی  استفاده کرد، برای ایجاد سایه و جلوگیری از تابش مستقیم از پنجره غربی، تزئینات و در ساختار آلاچیق ترکمنی مورد استفاده قرار می گیرد.
یکی از ویژگی های اقتصاد مقاومتی تولید داخلی با استفاده از ظرفیت های کشور است، نی از جمله مهدهای آن این سرزمین است ولی متاسفانه هنوز مسئولین به این محصل نگاه ویژه ای ندارند، در حالی که با توسعه آن می توان، به فکر صادرات بود.
صادراتی به کشور های حاشیه خلیج فارس که حصیر در آنجا کاربرد بیشتری دارد و یا فرهنگ سازی استفاده از حصیر در این منطقه به عنوان صنایع دستی و بومی به کار گرفته شود و می توان با طرح هایی نو و ابتکاری آن را مورد پسند مردم کرد، در این میان تنها حمایت و نگاه ویژه مسئولین را می خواهد تابه این فعالیت به عنوان یک حرفه بومی رونق بگیرد.

در گنبدکاووس کارگاه حصیربافی با سابقه بسیار بالایی وجود دارد که به خانواده های علاقه مند به این حرفه کمک می کند و آنها به میزان درخواستی او در خانه حصیر می بافند، درآمد خوبی هم برای خانواده ها به ارمغان می آورد، کارگاه سید منصور نظری مهربانی با تلاش و همت خود سالهاست که در این زمینه فعالیت می کند و حصیرهایش را به شهرها و استان های اطراف نیز ارسال می کند.

او فعل خواستن را صرف کرده است.

گزارش از محسن نادران

 انتهای پیام/