به گزارش قابوس نامه به نقل از مهر، محمدامین شعبانی: بیستمین دوره مسابقات جهانی تکواندو (ITF) هفته گذشته با حضور نمایندگان بیش از ۷۰ کشور در مرکز کره شمالی برگزار شد و تیم منتخب ایران با ۶ ورزشکار در آن شرکت کرد که «احسان امینی» به عنوان تنها نماینده گلستان در تیم تکواندو ایران حضور داشت و حتی موفق به کسب مدال برنز در آن رقابت ها شد.

امینی سال ۱۳۶۸ در شهرستان علی آبادکتول متولد شد و از ۱۰ سالگی زیر نظر «سید احمد حسینی» از اساتید برجسته تکواندو آموزش دید و اسم و رسمی در این رشته رزمی برای خود دست و پا کرد.

وی سابقه هشت سال حضور متوالی در لیگ برتر کشور، چهار دوره اردوی تیم ملی و عضو تیم ملی اعزامی به مسابقات ارتش های جهان (در سال ۲۰۱۴) و مدال های متعدد کشوری را در کارنامه دارد. امینی در فروردین سال جاری در ترکیب تیم شهرداری ساری موفق به کسب مدال نقره باشگاه های آسیا شد.

امینی در مسابقات اخیر اقدام ارزشمندی انجام داد؛ همزمانی این تورنمنت با ماه محرّم موجب شد تا تکواندوکار گلستانی به احترام سرور و سالار شهیدان با پیراهن مشکی مزیّن به نام امام حسین (ع) در آن شرکت کند. پیراهنی که متن زیبای زیر برروی آن نوشته شده بود:

Our grief towards Hussain Is a lifelong process

«عزاداری ما برای حسین همیشگی است»

موضوعی که نشان می دهد نمایش عشق به امام حسین تنها محدود به مرزهای ایران نیست و حتی در کشوری کمونیستی نیز می توان ارادت به اهل بیت را به منصه ظهور رسانید.

به بهانه این اقدام جالب توجه و کسب نخستین مدال جهانی گفتگویی با احسان امینی ترتیب داده ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست.

- تکواندو ایران برای نخستین بار به صورت یک تیم در مسابقات جهانی پیونگ یانگ شرکت کرد. این تورنمنت را چطور دیدید؟

تکواندو ITF سابقه چهل سال برگزاری مسابقات جهانی را دارد و بیستمین دوره آن در کره شمالی برگزار شد که ایران برای اولین بار به صورت یک تیم پس از پشت سر گذاشتن اردوهای مختلف ملی و دوره ای که در کشور امارات، تهران، اصفهان و گلستان (علی آباد کتول) در آن شرکت کرد. تیم کشورمان در این مسابقات مستقل از فدراسیون و با پیگیری های انجمن تکواندو ITF ایران شرکت کرد. سطح مسابقات بسیار بالا بود و کشورهای مختلف پنج قاره در آن حضور داشتند و کشور میزبان از حمایت بسیار زیاد تماشاچیان برخوردار بود.

- با چه حریفانی رقابت کردید؟

حریفانی از کشورهای مغولستان، کرواسی، استرالیا و میزبان. حریفان مغول، کرواسی و استرالیا را از پیش رو برداشتم اما در مقابل حریف کره ای باوجود اینکه امتیازات بیشتری گرفته بودم با کمک گرفتن از شرایط میزبانی بازی را از دست دادم و به مدال برنز دست پیدا کردم.

- یعنی در بازی آخر، بازیِ بُرده را واگذار کردید؟  

در آن بازی سالن مملواز تماشاگران کره ای بود که با هر ضربه بازیکن کره ای او را به شدت تشویق می کردند، البته هنگام بازی من فرصت تشویق زیادی پیدا نکردند. از طرفی بسیاری از ضربات من امتیاز حتمی داشت زیرا به نواحی صورت حریف اصابت می کرد اما داوران درگیر فشار بازی و جوّ حاکم بر سالن شدند.

- مگر در تکواندو از هوگو الکترونیکی استفاده نمی شود که اشتباهات داوری چندان تاثیرگذار نباشد؟

باتوجه به اینکه روز مسابقات ما مصادف با یکم محرم بود تصمیم گرفتم لباسی رو تهیه کنم که پیامی مناسب با این ایام را داشته باشد و به امید خدا روی سکو بپوشم
در تکواندو ITF هوگو و کلاه نداریم و از دستکش و روپایی استفاده می شود. ضربات مشت به صورت داریم و امتیاز ضربات چرخشی بیشتر از دیگر ضربات است. در آن بازی احساس کردم فقط با ناک اوت کردن می توانم حریفم را ببرم که متأسفانه فرصت از دست رفت و این اتفاق نیفتاد.

- برنزی که کسب کردید اولین مدال جهانی شما بود. برای شروع راضی کننده بود؟

برای خودم راضی کننده نبود. درست است که این اولین مدال جهانی ام بود اما توانم بیشتر از کسب مدال برنز بود. البته قبلاً یکبار در ارتش های جهان بازی کرده بودم که از حریف برزیلی باختم و نتوانستم مدال کسب کنم؛ باختی که خیلی سخت و غیر قابل انتظار بود.

- برسیم به اقدام جالبی که انجام دادید. شما با پیراهنی که متنی درباره امام حسین (ع) روی آن نقش بسته بود در میدان حاضر شدید. توضیح دهید که چطور این تصمیم را گرفتید؟

باتوجه به اینکه روز مسابقات ما مصادف با یکم محرم بود تصمیم گرفتم لباسی رو تهیه کنم که پیامی مناسب با این ایام را داشته باشد و به امید خدا روی سکو بپوشم. جمله زیبایی را دیدم و تصمیم گرفتم آن را به زبان لاتین روی لباسم چاپ کنم و موقع اهدای مدال آن را پوشیدم. البته چون در کشور کره شمالی بود نیاز به قدری احتیاط بود که انجام دادیم!

- واکنش حاضران در این باره چه بود؟

 مورد توجه مسلمانان شرکت کننده بود و همچنین برای کشورهای دیگر هم تا حدودی مورد سوال بود.

- خودتان چنین تصمیم گرفتید یا کسی به شما پیشنهادش را داد؟

نه تصمیم خودم بود. اینطوری توانستم پیامی در این میدان جهانی داشته باشم. واقعاً مورد توجه بود.

- اعضای تیم چه واکنشی نشان دادند؟

سرمربی آقای دکتر مهران نصر، سرپرست آقای دکتر خرم و مسئولین انجمن از این اقدام تمجید کردند و بسیار راضی بودند. البته یکی از دوستانم به نام «حسام لطفی» هم همراه من این کار را انجام داد.

- در پایان اگر صحبتی دارید بفرمائید.

خواهش میکنم، ممنونم از شما که این وقت را در اختیار من قرار دادید. امیدوارم توجه بیش از پیش مسئولین و بخش خصوصی به ورزش استان موجب ایجاد انگیزه بیشتر جامعه ورزشی و عموم مردم شود.

انتهای پیام/